Biofeedback w sporcie
Sportowcy otaczają się zespołem trenerów, aby w dzisiejszym sporcie wyczynowym osiągać jak najlepsze wyniki. Oprócz trenera, asystentów, fizjoterapeutów i lekarzy korzystają z pomocy fizjologa, dietetyka i psychologa. Do gry zaczyna wchodzić biofeedback .
Co to takiego ?
Jednym z głównych celów treningu mentalnego w sporcie jest nauczenie sportowców, jak radzić sobie ze stresem, którego doświadczają podczas ćwiczeń i rywalizacji z innymi sportowcami. Trening biofeedback jest jednym z najbardziej efektywnych sposobów rozwijania kontroli nad samoregulacją. W celu zmniejszenia odczuwalnych stanów psychofizjologicznych, takich jak wysoki lęk, brak koncentracji czy kłopoty z regeneracją po urazach, sportowcy stosują metody mentalne i biofeedback. Procesy fizjologiczne organizmu są w dużej mierze poza naszą kontrolą poznawczą, ale trening biofeedback w sporcie umożliwia uzyskanie kontroli nad tymi procesami. Ze względu na możliwość kontroli tych procesów psychofizjologicznych, biofeedback ma duży potencjał do wykorzystania w różnych dyscyplinach sportu i stopniowo staje się normalną formą treningu w nich.
Mózg ludzki wytwarza cztery pasma fal, są to: to alfa, beta, theta i delta. Jeden rodzaj fal dominuje w zależności od naszego stanu psychofizycznego. Przewaga fal alfa jest dobra dla mózgu. Umysł może wtedy pracować kreatywnie i szybciej przypominać sobie różne rzeczy. Na szczęście mózg jest w stanie dostosować się do nowych schematów pracy. A treningi biofeedbac i neurofeedback wykorzystują tę zdolność. Jak to wygląda? Komputerowe urządzenie, które wychwytuje ruch fal mózgowych, ma elektrody przymocowane do ciała sportowca. Zawodnik na ekranie widzi je w postaci wideogry, np. samochód, który prowadzi. Musi tak sterować swoim mózgiem, żeby samochód na ekranie przyśpieszył. Nie działa za pomocą kursora czy joysticka. Zyskuje zdolność prawidłowego oddychania, fizycznego odprężenia i używania umysłu tylko dzięki pracy mózgu. Jego polecenia są wykonywane przez sam pojazd. Komputer nagradza go ocenami za dobrze wykonaną pracę. Mózg, który lubi komplementy, uczy się najlepszego postępowania.
Biofeedback poprawia takie zdolności jak np:
• Zachowanie koncentracji i minimalizowanie rozproszenia uwagi w warunkach stresu.
• Utrzymywanie koncentracji na określonym celu.
• Zwiększanie wydajności w warunkach obciążenia i stresu oraz regeneracja po błędach i kontuzjach.
• Minimalizacja nadmiernej analizy na rzecz szybszego reagowania w razie potrzeby.
• Zwiększanie efektywności poruszania się.
• Tworzenie mechanizmów radzenia sobie w sytuacjach stresowych, które zwiększają pewność siebie sportowców.
Dla mózgu nie ma różnicy, czy rzeczywiście prowadzisz samochód, czy skaczesz na bangi, czy tylko sobie to wyobrażasz - w każdym z tych scenariuszy występują takie same reakcje. I na szczęście każdy z nas, nie tylko zawodowi sportowcy, może ten fakt twórczo wykorzystać.
